اعدام

دیشب می خواستم در مورد این مسئله اعدام خانم حقیقت پژوه بنویسم نشد به دلایل متعدد ....
در هر بلاگی را باز کنی خط اول همه دارند از این خانم حرف می زنند و سنگ به سینه می زنند تا
یک قاتل را از مجارات راهی دهند و چنان داستان را به تصویر کشبده اند که آن آقا که امروز نیست
تا از خودش دفاع کند یک جنایت کار است و هزاران زن را مورد تعارض و تجاوز قرار داده است !
و سرکار خانم حقیقت پژوه هم در نقش دادستان و قاضی باید حکم را اعلام و بعد هم به عنوان جلاد
این حکم را اجرا کرده است . ولی فراموش کرده بود فکر کند در ایران برای خودش هم قصاص مرگ
است. آن موقع دیگر در فيلم ماده 61 ساخته ‏ مهوش شيخ الاسلامي از ترس و سپید شدن موی سر و
یا لکنت زبان نمی گفت .
حالا هم فعالان حقوق بشر در ایران از امروز این مسئله را می گذارند در بوق و کرنا تا موضوع برای
حرف زدن داشته باشند و از بی کاری مجبور نباشند ناخن خود را بجوند .
این حق من و تو است که به عنوان زن از حق خود دفاع کنیم ، ولی نه ابنکه به خود اجازه قتل را
بدهیم . باید امروز امیدوار باشیم که که دیگر از این موارد وحشیانه در کشورمان نبینیم .
راستی این فعالان حقوق بشر در ایران چه کسانی هستند ؟ یک پیشنهاد برای این عزیزان به جای
دادو قال در این زمینه به فکر پیشگیری از موارد بعدی باشید .