رفیق واقعی

"هر سیاره قمرهایی دارد که در مداری دور از او،‌ اما مدام به دورش می‌گردند. بعضی قمرهای مصنوعی هم می‌توانند بیایند، مدتی در این مدار قرار بگیرند، و بعد بروند. سیاره تنهاست؛ قمرها از تنهایی درش نمی‌آورند، بخشی از تنهایی‌اش می‌شوند. آن قمرهای مصنوعی هم می‌آیند و مدتی در تنهایی او خانه دارند، بعد می‌روند." بخشی از فرشته‌گانی با بال‌های گسترده
وای که در این حرف دل من است .
همه جا را تاریکی فرا گرفته و درختان سیاه خود نمایی می کنند . چرا یک رفیق واقعی در دنیا نمی شود یافت ؟

این لحظه های پر درد از پس انتظاری طولانی
تا همیشه با من خواهند ماند.

بگذار اشک هایم فرو ریزند
لبم اما به شکوه گشوده نخواهد شد